Tarczyca jest gruczołem, którego praca wpływa na organizm. Zaburzenia jej funkcjonowania są zauważalne gołym okiem. Wypadanie włosów, pogorszenie stanu skóry i paznokci, dodatkowo dochodzą do tego problemy z funkcjonowaniem jajników i zaburzenia miesiączkowania u kobiet, problem z oddychaniem, zmęczenie, senność, bóle stawów, przybranie na wadze, problem z koncentracją. To są objawy niedoczynności tarczycy. Jednakże może wystąpić również nadczynność tego gruczołu i wtedy objawami tego zaburzenia może utrata wagi i zaburzenia pracy serca. Przerost gruczołu powoduje, że u kobiet są widoczne wole na szyi.
Czym jest Hashimoto
Hashimoto to przewlekłe zapalenie tarczycy. Choroba ta jest chorobą autoimmunologiczną, oznacza to, że organizm swoje własne komórki odpornościowe traktuje jako obce i chce się ich pozbyć poprzez atak. W związku z tym można powiedzieć, że tarczyca „zjada” samą siebie. Przyczyn często poszukuje się w genetyce i stresie, jednakże na Hashimoto ma wpływ także niedobór selenu, nadmiar jodu, infekcje i spadek poziomu estrogenów, dlatego też najczęściej ta choroba dotyka kobiety w trakcie menopauzy, gdy poziom tych hormonów drastycznie spada. Do czynników, które mogą powodować Hashimoto eksperci zaliczają także sole litu i niektóre leki. Jak leczyć tę chorobę? Wskazane jest przyjmowanie odpowiednich leków i dbanie o zbilansowaną dietę.
Sport a Hashimoto
W celu poprawienia swojego stanu zdrowia można też zadbać o aktywność fizyczną. Ćwiczenia powinny być dopasowane do samopoczucia. Jeśli następuje spadek energii, należy wykonać lżejszy trening. W żadnym wypadku nie można dopuścić do przetrenowania, ponieważ spowoduje to spadek hormonów, których i tak jest mało. W przypadku gorszego dnia najlepszym ćwiczeniem będzie zwykły spacer lub marsz w celu dotlenienia organizmu. Do dobrych aktywności dla ludzi cierpiących na to schorzenie należą jazda na rowerze, joga, jogging lub pływanie. Tak jak każdy trening, trening przy Hashimoto również powinien zaczynać się rozgrzewką, a kończyć schłodzeniem lub rozciąganiem. Ćwiczenia powinny być takie, jakie się lubi o średniej intensywności. Nie powinno się wykonywać ćwiczeń, które są dla nas uciążliwe, ponieważ aktywność przy Hashimoto ma wzmacniać organizm, a nie prowadzić do sportów wyczynowych (chyba, że ktoś chce, może i ma taką potrzebę – ale to już inna historia). Aktywność fizyczna powoduje wzrost kortyzolu w organizmie. Treningi należy wykonywać w godzinach porannych, gdy poziom tego hormonu stresu w organizmie jest wysoki. Dzięki porannym ćwiczeniom nie zaburzymy dobowego rytmu i nie będzie powodowało problemu z zasypianiem.
Jakie korzyści płyną z ćwiczeń?
Po pierwsze utrzymanie prawidłowej masy ciała, a dla osób, które borykają się z Hashimoto jest to bardzo ważne. Utrata masy ciała przy tej chorobie jest niezwykle trudna, ale nie niemożliwa. Ponadto ćwiczenia mogą obniżyć cholesterol lub inne parametry metaboliczne. Dodatkowo wahania nastroju, jakie występują przy tej chorobie są łagodniejsze i mniej zauważalne. Łatwiej wyjść ze stanów depresyjnych, a nastrój szybko się poprawia. Jeśli zaczynamy treningi pod okiem trenera, należy go poinformować o naszych problemach zdrowotnych, aby mógł opracować nam odpowiedni plan treningowy.
AGT
